Historisch besef, persoonlijke noten (Langs het Katendrechtpad)

De 4-Daagse nadert met rasse schreden. Nog 8 weken. Kilometers maken is het devies. Hoog tijd voor een 25 km-plus-wandeling. We doen, met dank aan Wandel.nl, het Katendrechtpad. Een waterrijke wandeling, op en rond de Kop van Zuid, Rotterdam, Rotjeknor. Het weer is top, op deze Bevrijdingsdag. De wandeling brengt ook nog eens enkele persoonlijke historische noten boven water. Wie wandelt, beleeft meer…

Diervriendelijke kip
Het Katendrechtpad start officieel bij Station Blaak. Wij lopen warm vanaf Rotterdam Centraal, door het ontwakend centrum; Lijnbaan, Coolsingel, Meent, over een échte markt, op de Binnenrotte, waar partner een telefoonhoedje scoort. We piepen ook even binnen in die gigantische eetschuur de Markthal. Ik geef toe: bijzondere ervaring, met gratis lekkere ‘ff proeven, mevrouw?’ hapjes. ‘Saté van diervriendelijke kip’ (die kende ik nog niet…)
Dan moeten we toch echt ‘gaan met die banaan’. Pal over de Willemsbrug doen we een rondje Noordereiland. Met op de west-kaap een onbelemmerd zicht op de Erasmus. Dan duiken we, via de Koninginnebrug (in de schaduw van ‘De Hef’), formeel Rotterdam-Zuid in.

Gedenken
Halfweg de Stieltjesstraat staan we stil bij het Loods 24 Monument, ter gedenking van de ruim 680 weggevoerde en nooit teruggekeerde Joodse kinderen in de eerste oorlogsjaren.
Het contrast is schrijnend op deze vredige zonovergoten Bevrijdingsdag: de kleurige bloemen bij de onschuldige kindernamen… daarbij het besef van die andere, rauwe realiteit van toen.
Natuurlijk moet je herdenken, gedenken, elk jaar: de les van het verleden reikt tot over het heden.

Vader
Van heel andere orde is de persoonlijke historie bij Hotel New York. Dit schitterende pand opende 25 geleden de deuren. Met succes, het gaat goed met dit icoon van de Holland Amerika Lijn, de HAL. Dit hotel was ooit het administratiekantoor van de HAL; dreigde eind jaren 80? gesloopt te worden. Een publiek initiatief verhinderde dat, met steun van honderden mensen die geloofden in het hotel plan. Bij de zij-ingang staat portier Nico, hij toont ons graag de ‘Wall of Fame’. Daarop de namen van mensen die – nog voor de eerste paal de grond in ging – een kamer reserveerden en betaalden. Mijn vader één van hen; zijn naam staat op de tweede tegel, rechts boven, A. van der Harst. Samen met mijn moeder was hij een van de eerste gasten in Hotel New York.

Oma
Mijn persoonlijke historie op deze locatie gaat nog verder terug. Vanaf deze locatie, de Holland Amerikakade vertrokken ooit talloze passagiers naar New York, Amerika, het beloofde land. Deze lijndiensten werden gevaren door beroemde schepen als de Statendam en de Rotterdam. Een van de passagiers, in 1966, was mijn oma. Ik mocht haar uitzwaaien, op diee kade. Sterker nog, ik mocht even mee aan boord. Geweldige belevenis, voor een jochie van 12. We reden, na de afvaart, nog naar Hoek van Holland, om daar te zien hoe het grote schip het ruime sop van de Noordzee koos, en steeds kleiner werd, schip naar stip. Ik maakte toen die iconische foto, zwart-wit, met een gammel cameraatje…

Zonnedek
Terug naar het nu. Een heerlijke wandeling. Verder langs de Nieuwe Maas, naar de Kop van Katendrecht (Katendrechtse hoofd), waar de geheel gerestaureerde s.s. Rotterdam, voorgoed ligt afgemeerd. Natuurlijk willen we even aanmonsteren voor een glas muntthee en een lichte maritieme lunch, vis dus. Luxe, op het zonnedek, met uitzicht op Maas en Euromast.
Heel even was ik weer dat 12 jarige jochie, onder de indruk van de enormiteit van dit schip, en haar vage romantiek van het beloofde land met de ongekende mogelijkheden. We weten nu wel beter. In elk geval is de werkelijkheid – ook toen al – altijd weerbarstiger.

Erasmus
Na de lunch, met beide wandelbenen weer aan wal, hebben we nog een kleine 10 km voor de boeg. En weer verrast het onbekende Rotterdam. We doorkruisen de wijk Feijenoord, lopen via Putselaan, Hillevliet, Beierlandselaan en zien daar – op de kruising met de Laan op Zuid – de symboliek van deze tijd in één beeld: Mediamarkt, Moskee, en de lichtmasten van De Kuip.
Erasmus zei het al: ‘Ruimte scheidt de lichamen, niet de geesten.’ aldus zijn citaat in de hal van Rotterdam Centraal.
Via de Feijenoordkade, weer langs de Nieuwe Maas, gaan we richting Erasmusbrug. Niet erlangs nu, maar erover, naar de finish van deze Katendrechtpad-wandeling pal op de andere Maasoever.
Wij lopen wel door naar Rotterdam Centraal, door een stad in zomerse temperaturen. Een milde, maar dwingende loomheid ontfermt zich over ons bewegingsapparaat. Tijd voor een toost op alles wat werkelijk telt: vrede en veiligheid, liefde en geborgenheid. En een mooie wandeling, zoals deze. We tikken af op 28,4 km.

Bart C van der Harst, Wandelgangers, Gouda