In April nog wintersport? Ja hoor, als je maar hoog genoeg gaat. Gletsjer niveau, zoals in Oostenrijk, de Kitzsteinhorn gletsjer, het ski/board gebied bij Kaprun, Tirol. Niet dat ik zelf op een board of op de ski’s sta, maar voor de kids en aanhang de moeite waard.
Wij hebben het ingepast in ons trainingsschema van ViaVierdaagse in onze aanloop naar de 100e editie, in juli, in Nijmegen. En dat weekje Oostenrijk hebben we goed kunnen gebruiken. Diverse wandelingen gemaakt, in totaal ruim 40 km, waaronder twee tochten van ruim 11 km. Omdat Kaprun al op zo’n 800 a 900 meter hoogte ligt, merk je dat best wel een beetje in je ademhaling, je zuurstofwisseling. Het loopt anders, kortom. Ik durf het wel ‘hoogtestage’ te noemen.

De mooiste wandeling maak je daar rondom het meertje bij Zell am See. Je begint in de stad, achter het idyllische stationnetje, en volgt het goed aangegeven voet/wandel/fietspad, dat voor een flink deel langs het water ‘loopt’. Onderweg ogen en camera’s tekort voor het fantastische uitzicht, waarbij wij het ernstig goed troffen met een stralende dag. Windstil. Het meer als een spiegel, met een dubbele blik op het dorp, de besneeuwde toppen van het  massief. Het was zulk strak helder weer dat we vanuit het dorp konden zwaaien naar de kids die op dat moment daarboven aan het boarden waren. Niet gedaan, beetje ver miscchien, maar het idee.

Na 11 a 12 km stevige wandelen waren we weer terug in Zell am See, bij het station. Wij zijn het centrumpje in gedoken om bij het plaatselijke grandcafé onze beloning ‘op te eisen’: Latte Machiatto en een authentieke Apfelstrudel. GENIETEN!

De tweede 10 km plus tocht was een soort steile wanden wandeling rondom Kaprun zelf. Een traject met een hoog Hike gehalte, puur natuur, stevig klimmen, waterstroompjes oversteken, watervalletjes, bruggetjes. Een hele fijne tocht toch, ook al was het wat minder weer, grijs en mottig. Ook leerzaam: een gedenkstatuut voor 83 Russische burgers die hier  in WO II door fascisten zijn vermoord. Beetje weggestopt achter een immens Gasthof tegen een helling.

Een contrast met het indrukwekkende monument voor de 155 slachtoffers van de fatale brand in de kabeltrein in 2000, die in de tunnel naar de top van de Kitzsteinhorn vlam vatte. De inzittenden hadden geen kans, blijkt uit de verhalen. Voor zover het kan: een mooi monument. (Ik heb er een aparte blog over gepubliceerd http://www.algemeenbelang.nl/blog/monument-moment/

Moment voor bezinning, op de vluchtigheid van ons bestaan. Carpe Diem. Ook al lukt dat niet elke dag.  We hebben dat in elk geval wel gedaan op mijn verjaardag. In Oostenrijk dus. Daar behaalde ik mijn persoonlijke jaarupdate naar de versie van 6.2. Wij zijn die dag zelf ook in de kabelbaan cabine gestapt en naar de top gegaan, voor een familiemoment op ruim 3000 meter hoogte. Top of Salzburg.

Al met al een geslaagde hoogtestage.