Pieterpad missie, Traject 6:  3 en 4 oktober 2023

Om logistieke redenen draaien we trajecten 5 en 6 om. Eerst traject 6: van Vorden via Zelhem naar Braamt. Later deze maand lopen we traject 5: van Hellendoorn naar Vorden. Maar nu eerst dus: de etappes 14 en 15, waarmee we het tweede Pieterpadboekje binnen wandelen.
We plannen één overnachting bij BenB De Specht in Vorden. Dat blijkt een goede keuze.

Woensdag 3 oktober: Vorden – Zelhem ( 19 km)

Op tijd van huis, maar we ontkomen niet aan het file-gewriemel rond Utrecht. Later dan beoogd stappen we in onze wandelschoenen, op het P+R terrein in Vorden. Het stationsgebouw (1880) is gesloten, staat zelfs Te Koop. Maar treinen stoppen er nog.
Dat is wel handig voor straks, terug vanuit Zelhem: een een-tweetje met bus & trein over Ruurlo.
Het weer is goed, korte broek verantwoord. Het belooft een mooie wandeling door de herfstige Achterhoek. Nog net voor het middaguur een eerste hoogtepunt: Kasteel Vorden, met omliggend Landgoed. Kasteel Vorden is ‘lid’ van de familie ‘Geldersch Landschap & Kasteelen’. 

Monumenten
Bij het begin van de brede zichtlaan ligt sinds 2006 een vlak Pieterpad monument. Aangeboden door Nivon, ter ere van de stichters van dit langste wandelpad van ons land. Het is een vierkant plateau met in beton ‘bevroren’ voetafdrukken – mijn maat, blijkt. Rondom het plateau deze tekst:

Bedacht door Toos Goorhuis en Bertje Jens
Zij lieten een onuitwisbare indruk na
en inspireerden velen hun spoor te volgen

Ook wij volgen het spoor, vandaag naar Zelhem.

We ontdekken een ander monument, bij de Kapellebultweg – whats in a name? Het is een verweerde brok, oud metselwerk, restant van een muur. Een vervagende inscriptie licht een tip van de sluier: hier stond ooit een eeuwenoude kapel, die moest wijken in 1802, vanwege de vervallen staat. Herbouw vond men kennelijk niet nodig, zegt het korte gedicht:

 … Verheft zich hier geen bidplaats meer
 het heelal is tempel voor den Heer…

Herfstfestival
Nu volgt een fraaie route over het Landgoed ‘Huize ’t Zelle’. Ruim 190 ha bossen waarin de herfst explodeert. Brede paden, bezaaid met eikels, kastanjes, bladeren, sporen; we horen de paddestoelen groeien. Allemaal willen ze op de foto. Het is een groot Herfstfestival!

Bus gemist?
Ook deze etappe heeft enkele opvallende Pieterpad wijzers. Dus: op de foto.
Redelijk rap naderen we Zelhem. We tikken af bij de bushalte op de Markt, tegenover het een voormalig zalen/partycentrum, Het Witte Paard. ‘Dat heet zo, omdat er vroeger een wit paard op het dak stond.’ Vertelt een studente die ook de bus moet hebben. ‘Bijna ieder huwelijk in dit dorp is hier gevierd.’  Leuk gesprekje, en dat is één van die Pieterpad cadeautjes: ontmoetingen met andere mensen. De bus – lijn 23 – arriveert op de minuut nauwkeurig. We checken in, en praten rijdend verder. Over haar studie in Groningen, haar werk in Utrecht. En over ons Pieterpad-jaar – gestart in april 23, op 5 april 2024: de Pietersberg op. Bijna halfweg. Morgen de etappe naar Braamt. Nu met bus en trein naar Vorden.

‘Vorden?’ vraagt onze reisgenote, en kijkt bedenkelijk. ‘Dan zitten jullie in de verkeerde bus. Deze gaat naar station Doetinchem. Jullie moesten de andere kant op, station Ruurlo!’ Oeps, Foutje. Zij heeft gelijk, en gelijk ook een oplossing: ’Jullie kunnen straks bus 51 nemen, rechtstreeks naar Vorden.’ Dat klopt. Niet eens veel later dan gepland zijn we bij station Vorden; het is nog niet verkocht.

BenB De Specht is enkele minuten rijden van het station. De gastvrije ontvangst voelt als warm bad. Sfeervolle, comfortabele inrichting. We slapen als rozen. Ik droom over bushaltes die plotseling wegrijden…

~~~~~~~~~~~

Donderdag 4 oktober: Zelhem – Braamt ( 19 km)

Dierendag! Kukeleku!!! Goed geluimd opgestaan. Ingepakt. Genoten van een inclusief ontbijt. We vieren dierendag met verse eitjes van eigen leg: uit het kippenhok van De Specht. Dat klinkt als Dierendag in het kwadraat…

We nemen afscheid en rijden naar Zelhem. Parkeren bij het Witte Paard. Dan zie ik het Witte Paard. In een tuin aan de overkant houdt het als standbeeld een oogje in het zeil.
Bij de bushalte ontdekken wat er gisteren misging. Iets met timing: de bus die wij hadden moeten hebben, vertrok een minuut later bij de halte ertegenover. Nou ja, halte? Bordje op een paal, pal voor het Witte Paard. Niet gezien. En toen de andere bus kwam, op de verwachte tijd, dachten wij … Enfin. Het was een leuk gesprek. Op een bankje in het prieeltje staat een toepasselijke quote: ‘Een goed gesprek begint met iemand echt zien.’ 

Heksen & Smoksen   
De eerste honderd meter gaat het erg traag. Zo veel afleiding. Wat doen die bezemstelen aan die straatlantaarns? En wat zit daar op die hele hoge bezemsteel: een heks!?
Zelhem heeft een geschiedenis met heksen, met name Smoks Hanne. Zij zit op die hoge bezemsteel. Harry Potter zou er zijn toverstokje voor over hebben. Op de foto dus. Ook de Lamberti-kerk vraagt aandacht. Een expositie? Ja, zegt mijn partner, straks, als we terugkomen, en nog zin hebben. De toon is gezet. Op naar Braamt!

Slangenburg
Oktober, oogstmaand. We wandelen door een agrarische liveshow. Het pletten van opkomend gras. Dan krijg je later goede graszoden. Mais snijden en inhalen. Op gerooide aardappelakkers liggen achtergebleven droefpiepers. Tientallen koeien op een rij staan als nieuwsgierige toeschouwers, als fans, achter een hek, langs de route.
Herfst geurt alom. En daar is alweer een nieuw hoogtepunt: Landgoed /Heerlijckheid Slangenburg(h). We benaderen Slangenburg via een spannend bospad dat uitkomt op de slotgracht. Het pad langs de gracht biedt schitterende doorkijkjes op het slot, dat zich ijdel spiegelt het gladde water. Foto!!!

Het Onland
We moeten verder. Gaan op zoek naar een koffie-met-iets-lekkers-gelegenheid. Dat treft al snel: het strategisch gelegen Café t Onland – is geopend. Al zeven generaties lang. Het domein van de familie Nijenhuis (wie kent ze niet?) Actief sinds 1790, zegt het naambord.
Een gedichtje op de gevel duidt de lokale historie

Het Onland

‘Vroeger ondoordringbaar houtgewas
met hier en daar een modderplas
rust thans de toerist onder onze de Linden
en kan er zijn fijnste borrel vinden’

Borrel? Doe maar Latte. We delen een warme kersenwafel, met slagroom. En weer verder.

Vistrap
Het Pieterpad steekt de Oude IJssel over, via een visvriendelijk sluizen complex: , met o.a. een fraaie vistrap De Pol-Etten. We naderen Montferland. Er gloort een ander landschap; de rustieke Achterhoek laten we geleidelijk achter ons. We gaan richting Gelderse Poort. Bij de volgende etappe steken we de Rijn over, bij Millingen. Dan moeten we eerst even over de Montfoortse stuwwal klimmen. De contouren van dat bosrijke heuvelgebied verheffen zich al, net achter Braamt.

Braamt
Bij Braamt stempelen we af. Net buiten het dorpje is de bushalte, lijn 24 brengt ons naar station Doetinchem. Daar stappen we over op lijn 23, nu in de goede richting. In Zelhem stopt de bus bij de halte die we gister niet zagen. Toch iets van hekserij? Ach, maakt niet uit. We lopen nog even de Lamberti-kerk binnen en zien de fraaie foto’s van fotograaf Ab Wisselink. En een stichtelijk gedicht bij de uitgang.
Op een terras tegenover snackbar Smoks, doen we koffie en een kleintje soep. We zijn het eens: dit was een mooie etappe.

Binnenkort het inhaaltraject: Hellendoorn – Holte. Zin in!