Waar waren we gebleven? Oh ja, Rolde. Daar tikten we op 13 mei onze 4e etappe af. Het is dus -half augustus- hoog tijd voor het volgende traject: de etappes 5, 6 en 7. Rolde-Schoonloo; Schoonloo-Sleen; Sleen-Coevorden.
Donderdag 10 augustus. We zetten de tent op in Schoonloo, bij Mini-Boerencamping De Deelderij. Fijne camping, pal aan het Pieterpad. Aardige mensen, mooie plekken, een kudde paarden als achterburen (www.dedeelderij.nl)
De tent opzetten? Het is meer oppompen. Opblaasbare tubes als tentpalen. Gewoon met de fietspomp op 7 psi druk brengen. Dan wat haringen tikken om het strak te trekken. Staat stevig. Best handig, snel. Voor je ‘t weet zit je aan de koffie.
Na de koffie lopen we even door Schoonloo. We scoren een ijsje bij Eetcafé Hegeman. De rondborstige medewerkster – ik doop haar Milly – begroet mij olijk: ‘Hallo Jongeman!’ Ach ja, ik zou haar vader kunnen zijn; als ik haar moeder had gekend. Milly doet het leuk. We reserveren een tafel voor morgen. Na een dag wandelen zullen we best trek hebben.
Vrijdag 11 augustus. etappe 5: Rolde – Schoonloo (19 km)
Etappe 5 start in Rolde. Dus met de bus. Halte tegenover de camping. Er zijn meer lopers. Vier wandelvriendinnen zijn in discussie over de dienstregeling. ‘Hij Komt over 1 minuut. Nee hoor, volgens mijn app over 2 minuten.’ Ik bemoei me er plagend tegenaan ‘Het busje komt zo, volgens onze app. Nou ja, als ie maar komt…”
En daar kwam het streekvervoer de rotonde op. Keuvelend stappen we in. Wij ontmoeten het viertal de komende dagen vaker.
Als wandelaar heb je direct contact met ‘collega’s’. Je kunt je rugzak ook moeilijk verbergen, hoeft ook niet. Het is juist leuk, die spontane verbondenheid.
Hondsrug
In Rolde pikken we ons Pieterpad avontuur op bij de 2 hunebedden (D17, D18), achter het kerkhof. Heerlijk weer. Zonnig, niet te warm. Een verkoelend briesje streelt het landschap. Het traject Rolde – Schoonloo voert door een van de mooiste natuurgebieden van Drenthe. Een rijke afwisseling van bossen, veen, akkers, heidevelden (in bloei), ruige weiden met kuddes witte runderen. Steeds meer Zen meanderen we over de Hondsrug.
4-Daagse
Het is echt rustig onderweg. Het verschil met de Nijmeegse 4-Daagse is enorm. We hebben in juli onze 5e editie volbracht (30 km). En wat een feest! Je zou ze bijna missen, die tienduizenden supporters langs de kant, de aanmoedigingen, deinende muziek, de files voor de toiletten, de drukte in de dorpjes. De gezellige chaos in Nijmegen als alle routes samenkomen, op weg naar de finish. Met als climax de Grande Finale op vrijdag, de intocht over de Via Gladiola. Dan is het een deinende, dampende, stampende parade. Een vrolijke ADHD ervaring. Best veel prikkels…
Chillen
Hoe anders is het Pieterpad. Andere tochten, andere sferen. Rust, ruimte, alle ruimte voor ontmoetingen met je zelf. Na ruim 19 km, einde middag, stappen we het bos uit, en we zijn terug in Schoonloo. Pal tegenover de camping, perfect geregeld.
Even chillen voor de tent. Douchen in het nieuwe sanitair. Dan naar Eetcafé Hegeman. Ik begroet Milly op haar eigen manier: ‘Zo jongedame! Hier zijn we dan.’ Het duurt even voor haar muntje valt, het is druk. Ik kies voor de keuze van de kok – Drentse Pannechie – een streekgerecht. Dat is prima, lekker en voedzaam.
Bij de tafel naast ons schuiven ze aan: de 4 vriendinnen. Ik show de foto die ik onderweg van hen maakte. Vier-op-een-rij op een bankje, in silhouet, genietend van een uitgestrekt heideveld.
Via airdrop – wat is dat? en ik leg het uit – delen we de foto.
De tent roept. De volgende etappe lonkt.
Zaterdag 12 augustus. Etappe 6: Schoonloo – Sleen (23 km)
’s Nachts even wakker, regen op de tent. Gezellig geluid, nat vooruitzicht. Dat was niet beloofd. Maar het druppelend ritme wiegt me weer in slaap.
Als we echt ontwaken is het droog. We kunnen zelfs in de zon ontbijten, voor de tent. Heerlijk boerenontbijt in een mandje. Om 8 uur stipt bezorgd door Marco, de eigenaar van De Deelderij. Broodjes, beleg, koffie, verse jus, gekookt eitje, yoghurt, muesli. We beleggen ook wat broodjes voor onderweg. Tijd om te gaan.
De etappe start voor Eetcafé Hegeman. Een auto stopt, en daar zijn ze weer: onze 4 wandel-vriendinnen. ‘Goedemorgen! Goed geslapen!? Zin in? Als het maar droog blijft.’
De eerste druppels dalen al neer. We zijn redelijk regen-voorbereid: jackje, poncho, paraplu. Het komt van pas; vanaf 10 uur regent het steeds serieuzer.
Regen, regen
Een groot deel van deze etappe lopen we door uitgestrekte bospercelen. Voormalige productiebossen, begin vorige eeuw her en der in Drenthe aangeplant. Intussen dienen ze de recreatie, zoals Boswachterij Schoonloo.
Na een uur doorregenen worden de bos- en zandpaden glibberig, drassig. Er ontstaan lokale beekjes. Wandelen wordt een water-hike. Schuilen heeft geen zin, kan trouwens nergens; op het hele traject is geen koffiestop te zien. We plonzen dapper verder onder loodgrijze wolken, laaghangende lekkende waterzakken.
Het is gelukkig niet koud, de vitale lichaamsdelen blijven redelijk droog. Maar na 4 uur onafgebroken neerslag voelen we ons evengoed verzopen honden. Rond 14 uur draait iemand de kraan dicht. Het klaart op en even later breekt de zon door.
WO II litteken
En kijk: daar zijn onze 4 vriendinnen, alweer op een bankje. Nu bij een verborgen monument. Ter gedenking van de 7 bemanningsleden van een neergeschoten Halifax bommenwerper, die kwam hier neer (14 mei 1943). Lokale jongeren hebben destijds dit monument opgericht. Het is een van de stille WO II littekens in het landschap.
Even eerder stonden we stil bij een ander soort monument: ter ere van de wandel-vriendinnen Toos Goorhuis-Tsjalsma en Bertje Jens: de stichters van het Pieterpad.
Nog 7 kilometer te gaan naar Sleen. Het eindpunt van deze etappe. De laatste kilometers is open terrein en we profiteren van de zonne-energie. Zo goed als opgedroogd wandelen we het dorpje binnen. Op het terras van De Deel – een verrassend theaterrestaurant – pakken we ons herstelmoment met een Latte Macchiato.
Oh Oh Oh OV
Voor de terugweg naar Schoonloo zijn we aangewezen op het streekvervoer. Het OV zal ons via een overstap in Emmen voor de camping afzetten, 40 minuten reistijd. Dat was het plan. Wij doen er ruim 2 uur over. Want oh, oh, wee, crisis in het OV. Onderbezet, busuitval, het is dagelijkse kost. Dat vertelt de studente die al een uur zit te wachten bij busstation Emmen. ‘De vorige kwam niet, chauffeur ziek.’ Wij schikken ons in die folklore, en doen alvast een boodschap.
Natuurlijk komt de bus, lijn 21. Na een toeristische rit – o.a. langs het Open Lucht Museum van Ellert en Brammert – stappen we uit voor de camping.
Tapas Hollandaise
We maken kennis met de nieuwe buren, net als wij Pieterpadders. We wisselen ervaringen uit. Zij doen morgen ook de etappe van Sleen naar Coevorden. Aardige mensen.
De zon zakt snel. Wij improviseren een late maaltijd: tapas Hollandaise: crackers, chips, smeersels, zuivel. Het blijkt te weinig voor een gedegen nachtrust…
Zondag 12 augustus. Etappe 7: Coevorden – Sleen (21 km)
De nacht is onrust en ongemak. Gedraai, gewoel, gekraak van luchtbedden, gesnurk, en mijn darmen spelen percussie. Ik peins, ik pieker, baal en berust. Om 5 uur – mijn partner slaapt ook niet – overleggen we of we de zondag-etappe niet beter kunnen schrappen. Dat plan brengt rust. Ik val alsnog in coma, waaruit ik na 8 uur bijkom.
En de wereld ziet er anders uit. De zon schijnt. Prima weer om …. de tent in te pakken. Toch? En naar huis te rijden. Toch? Eerst koffie en ontbijt. De buren vertrekken voor hun etappe van Sleen naar Coevorden. Ze hanteren een slimme logistiek: de fietsdrager module.
“We zetten onze fietsen in Coevorden, bij het station. Dan rijden we naar Sleen, parkeren daar de auto. En lopen de etappe naar Coevorden. En dan weer terug fietsen naar Sleen. Pakken de auto en rijden naar huis.”
Wij bekennen dat we de etappe uitstellen, en meteen naar huis gaan. Tja, slechte nacht, dus eh…We nemen afscheid. Succes. Tot een volgende Pieterpad moment!
Of toch?
De koffie valt goed. Ontbijt slaat aan. Tent en auto zijn snel en soepel ingepakt. Het voelt best ok. Dan denken we samen hardop:… ‘Zullen we ?… Nu we hier toch zijn?!’
Flexibel leven is een gave. We zullen de auto in Sleen te parkeren. Daarvandaan met de bus – als ie rijdt – naar Emmen, en met de trein naar Coevorden. Dan hebben het riskant OV-traject maar gehad. Met andere woorden: we lopen de etappe tegendraads, van Coevorden naar Sleen.
Stadsrechten
Ons plan werkt. Bus rijdt, trein doet het. En om 13 uur zetten we de eerste stappen van de etappe, op het stationsplein bij Station Coevorden. De eerste kilometers lopen we door het centrum, geheel uitgestorven, zondag in Coevorden. Stil stadje, diepe historische wateren. Gelegen bij de Duitse grens, aan de route van Münster naar Groningen. Coevorden speelde door de eeuwen een strategische rol als Hanzestad en Vestingstad. Een belangrijke schakel tussen schuivende belangen.
Het gerestaureerde? kasteel van Coevorden kan er over meepraten. In 1407 verkreeg Coevorden als eerste (en enige) plaats in deze regio stadsrechten.
Verbazing
Na 6 kilometer komen we onze buren tegen. Die weten niet beter dan dat wij op weg naar huis zijn. We zien de verbazing op hun gezichten groeien als we elkaar naderen.‘Hè, wat, hoe kan dat? Jullie zouden toch…?
‘Ach ja, we wilden jullie toch nog even zien..’
Een wandelstel dat naar t Zuiden loopt,
Een wandelstel dat naar t Noorden loopt
Twee wandelstellen die elkaar ontmoeten
en in het voorbijgaan groeten
op het Pieterpad
(vrij naar Paul van Ostaijen, Alpejagerslied – (https://tinyurl.com/3rk7ar36)
Succes! en wie weet… Tot op het Pieterpad
Op naar Sleen
We volgen ons traject onder een dreigende hemel. Af en toe gebroken door een zonnige scheur, een blauwig doorkijkje. Een bordje langs de weg waarschuwt voor een aanvallende buizerd. (Niet gezien; wel het bordje, niet de buizerd.) We passeren een klompenpad, kanalen, bruggen, viaducten. Lopen door het schilderachtige buurtschap ‘Den Hool’. Kopen softijs bij Boerhoorn in Dalerveen.
Via de Schaapstreek bereiken we Sleen.
Het is niet een van de mooiste etappes, maar doelgericht; van Coevorden naar Sleen. Uiteindelijk, en voor de 3e keer in 2 dagen, heffen we een glas het terras van De Deel. Cheers!. Missie geslaagd, deze Pieterpad 3Daagse zit er op.
Voor september weer een nieuwe sessie plannen.
