Braamt Millingen a/d Rijn- 4 maart

Braamt  –   Millingen a/d Rijn (26 km)
De inhaal etappe!Op 4 oktober ’23 liepen we de etappe Zelhem – Braamt.  De etappe daarna – naar Millingen a/d Rijn – hebben we uitgesteld. Vanwege de kortere dagen, eerder donker, en het feit dat het pontje volgens een winterschema vaart. Of zelfs niet vaart, als het weer tegenzit.
Daarom eerst enkele etappes na Millingen gelopen, zelfs tot en met Swolgen. Zo schiet ons project aardig op; 5 april op de Pietersberg is haalbaar. Maar nu dan toch deze inhaal etappe.

We melden ons zondagavond 3 maart bij Willem & Yvonne. Dit gastvrije koppel biedt naast een warm welkom, koffie of iets anders bij de snorrende houtkachel, een ‘eenvoudige doch doeltreffende’ accommodatie in hun boerderij. 
Na een goede nachtrust, inclusief ontbijt bij de koeien, hangen we de rugzakken om. We stappen min of meer rechtstreeks het Pieterpad op, dat de eerste uren door het Bergherbos voert. Flink klimmen en hier en daar. Hooge uitkijktorenSchitterende route. Begeleid door vogelgezang alom. De lente roert zich.

Lobith
Dit gebied – Montferland – vleit zich uit op een eeuwenoude Stuwwal, uit de jongste ijstijd. Aan de andere kant van de Rijn ontstond ook een stuwwal. Twee ‘ijsbergen’ waartussen sinds jaar en dag de Rijn ons land instroomt. Nog op school geleerd: bij Lobith. De route loopt via het Bergherbos een stukje door Duitsland, onder andere het grensplaatsje Hoch Elten, op deEltenberg. Met een pannenkoekenhuis (gesloten) en fraai uitzicht op het laag gelegen Rijndal (geopend).
Aan de overkant begint Zuid-Nederland. We meanderen vanaf Hoog Elten naar beneden, en zo komen ook wij bij Lobith ons land weer binnen.

We worden in de afdaling verrast door een uit het struweel opvliegende roofvogel – waarschijnlijk een buizerd. Klapwiekte majestueus voor ons uit. Te snel om een foto of filmpje te schieten. 

Levende rivier
Langs grind-/ en zandwinningsplassen belanden we op de Rijnboulevard bij Tolkamer. We passeren een begroeide strook met de dikste wilgen van Nederland.
Dan naderen we de aanlegdam van het pontje dat ons naar Millingen zal brengen.
Millingen in zicht. Naar een mooie route, circa 26 km, inclusief een kleine omleiding, vanwege het hoge water. Maar verder, geen vuiltje aan de lucht. Droog van boven, droog onder de voeten.
Er breekt zelfs zelfs een voelbaar lentezonnetje door, dat geeft fraaie lichtbanen over het eindeloos stromende water. Zo is een uurtje wachten langs de levende rivier een ‘warm’ genoegen. Tegen 5 uur horen we motor van het pontje starten, aan de overkant. Het steekt van wal, en zwiert met een bocht onze kant op. 

Mopperkont 
Er is nog een wandelaar die naar Millingen wil. Met ons drietjes spelen we ’Schipper mag ik overvaren?’. Een schipper met een ochtendhumeur. Moeilijk doen omdat wij alleen digitaal kunnen betalen. Verdient de eretitel: Mopperkont van de pont!  Moest het apparaat speciaal voor ons aanzetten. Kost hem 7 centen extra. Hij staakte gelukkig niet. En in 3 minuten stapten wij bij Millingen op de dijk. Op tijd voor een naadloze aansluiting op de bus naar Nijmegen. En met de NS waren wij voor half 9 thuis. Zo’n dag dat het OV het prima doet.

Nog 6 etappes te gaan…

(wordt vervolgd)