Het zit erop. Het lijkt alweer eeuwen geleden, de 100e 4Daagse van Nijmegen. Onze eerste keer, want voor alles in je even is er een eerste keer, ook al ben je 60plus. Een halfjaar hebben we ervoor getraind, ruim 400 kilometer gewandeld, steeds langere tochten, steeds meer tijd ermee bezig.Reken maar uit, 5 km netto per uur, dat is al 80 uur wandelen. Om de 2 uur een pauze van gem 15 minuten, is dan ook zeg 40 x ¼ uur = 10 uur. Spullen kopen, voorlichtingsbijeenkomst hier en daar. Nou ja, laten we het afronden op 100 uur voorbereiding.
En dan de 4Daagse zelf. Toch 4 volle werkdagen, in totaal 128 km op de teller (op basis van de ca 30 km variant). Het ging prima, geen blaar gezien, stoer door kunnen wandelen tot over de finish van de Via Gladiola. En het vliegt voorbij. Voor je het weet, terug naar huis. Terug in de rust, niks geen feestgedruis van 100.000-den deelnemers en toeschouwers. Geweldige mensen, dat zeker! Wat een feest, wat een sfeer!
Maar het lijkt alweer zo lang geleden. We hebben intussen het officiele 4Daagse certificaat ontvangen van de stichting Via 4Daagse. Nu voelt het definitief als een afgesloten hoofdstuk. En dan? Een zwart gat? Het zwarte gat van Nijmegen? We kunnen het ons voorstellen. Het was voelbaar nabij, Maar je kunt je er tegen wapenen, mentaal en fysiek. Gewoon doorwandelen, nieuwe tochten maken, nieuwe doelen stellen.
Die 1e keer 4Daagse hoeft voor ons bijvoorbeeld niet de laatste te zijn. Integendeel, wij houden van de ronde getallen. Stel – DV – we doen nog 10 x mee, dan halen we 110e editie. En als het goed gaat, leggen we de finish wat verder weg op ons levenspad: 115, 120. En dan is de 125e editie natuurlijk ook een heel mooi doel. Dan zijn we weliswaar ver in de ’80, maar so what? We hebben gezien dat het geen onmogelijke doelstelling hoeft te zijn. Er liepen nu deelnemers mee van ruim in de 80, misschien wel 90, die het gewoon deden. Dus… waarom niet?
We zijn alvast begonnen met aanloop in het kader van de nieuwe doelstelling. Hier en daar alweer een kleine wandeling gepleegd en gepland. Van de week een stukje rondgewandeld in de Biesbosch. Best mooi, zo rondom het Biesbosch museum. Tip: mocht je een broodje willen kopen in het restaurant – biologisch duurzaam verantwoord – bestel het dan voor je gaat wandelen. Duurde bij ons in elk geval ruim een uur voor het klaar was. Wel lekker!
Hoe dan ook: wij hebben geen hinder van het zwarte gat van Nijmegen.
(C)
Wandelgangers.nl